Тайны мастерства были у него в крови.

Армен ДжигарханянВпервые Фрунзика я увидел не в кино, а на сцене. В середине 1950-х он уже был популярен. Народ ходил в Театр имени Сундукяна специально "на Фрунзика". И действительно, глядя на его сценическое существование, ты понимал, что он - Артист с большой буквы. Есть такие Богом поцелованные натуры, которые сразу рождаются артистами. Тайны мастерства у них в крови.

Он до сих пор остается для меня неразгаданным. Думая о нем, я понимаю, что не могу разобраться в одном вопросе: что же является сутью нашей профессии? Как актер должен разговаривать со зрителем - "на вы" или "на ты"? Вот Фрунзе народ сразу признал за своего. В Ереване его даже звали неофициальным народным депутатом. Он бескорыстно помогал совершенно незнакомым людям. Но отсюда и его горькое одиночество - помочь себе, своей жене, сыну он был бессилен...

Армен Джигарханян, народный артист СССР
Вита Рамм "Известия"


Дружеские шаржи на Армена Джигарханяна



Free Joomla Lightbox Gallery

Печать

Արմեն ՋԻԳԱՐԽԱՆՅԱՆ, ԽՍՀՄ Ժողովրդական արտիստ

Ֆրունզիկին աոաջին անգամ ոչ թե կինոյում եմ տեսել, այլ բեմում: 1950-ականների կեսերին նա արդեն հանրահայտ էր: Ժողովուրդը գնում էր Սունդակյանի անվան թատրոն՝ հատուկ «Ֆրունզիկի համար»: Եվ իրոք՝ նրա բեմական կերպարն իսկույն մատնում էր, որ նա մեծատառով Դերասան է: Կան ընտրյալներ, ովքեր ի վերուստ դերասան են ծնվում: Վարպետության գաղտնիքները նրանց արյան մեջ են:
Նրա կերպարը մինչև հիմա ինձ համար մնում է չբացահայտված: Նրա մասին մտածեւով՝ ես հասկանում եմ, որ չեմ կարողանում գտնել մի հարցի պատասխան՝ որն է մեր մասնագիտության էությունը: Որպես դե­րասան հանդիսատեսի հետ պետք է խոսես դուք-ով, թե դու-ով: Ֆրունզեին ժողովուրդը միանգամից ընդանեց որ­պես իրենը: Երևանում նրան նայնիսկ ոչ պաշտոնական ժողովրդական պատգամավոր էին կոչում: Նա անշահախնդրորեն օգնում էր բացարձակապես անծանոթ մարդկանց: Բայց հենց դա էլ նրա դառը միայնության պատճառն էր՝ օգնել ինքն իրեն, իր կնոջը, իսկ որդուն արդեն անուժ էր...

logo-sobesednik-armeniiԱրմեն ՋԻԳԱՐԽԱՆՅԱՆ,
ԽՍՀՄ Ժողովրդական արտիստ
«Հայաստանի Զրուցակից» 09.07.2010