Архитектура Гюмри вызвала интерес

В результате реализации программы музей приобрел технику: компьютер и видеокамеру.
Видеоролик, рассказывающий в течение 5-7 минут о сочетании старой ленинаканской и новой гюмрийской архитектурах в сопровождении интересных кадров и гюмрийской традиционной музыки, был одобрен комиссией армянского филиала организации DVV International.
В прошлом году, в рамках проекта сотрудничества с музеями Гюмри, организация успешно реализовала образовательную программу в Музее Мгера Мкртчяна. В музее был создан кино-клуб, где были сняты 3 короткометражных фильма (5-7 минут), рассказывающих о Гюмри. В создании и съемках фильма были вовлечены 21 подросток в возрасте 12-16 лет. Подростки работали группами, были сформированы 3 группы – в каждой группе по 7 участников.
Они изучали операторское дело, режиссуру, работу над сценарием. Преподавателями были студенты 4 курса Гюмрийского филиала Ереванского художественно-театрального института. Как сообщила директор Музея Мгера Мкртчяна Шогик Мелконян, студенты в основном работали на добровольной основе. “Хотя некоторые студенты получили поощрения, но была проделана огромная работа”, - добавила директор музея.
Для съемок были выбраны разные улицы города Гюмри. Один из короткометражных фильмов рассказывает о стариках, живущих в трудных социальных условиях. Старики кое-как добывают древесину и другое горючее. Этой серой и монотонной действительности противопоставляется другой фильм – о гюмрийских детях, здесь царит атмосфера веселья и задора, кроме того, представлена связь и общение детей с животным миром. Армянский филиал DVV International проявил особый интерес к кадрам с интересной архитектурой Гюмри.
По мнению директора музея, цель данной программы – расширить круг деятельности музея, вовлечь учеников и студентов в музейную жизнь, а также повысить уровень знаний о музеях. В музее с нетерпением ждут реализации следующей программы.
Кстати, благодаря финансированию Фонда социальных инвестиций Армении, старая дверь здания была заменена на новую, и музей с нетерпением ждет посетителей, которых, по словам работников музея, не так уж и много, особенно зимой.

23 Января, 2012
Автор Ани Мкртчян
перевод статьи Гоар Меликян

Լենինականի հին եւ Գյումրու նոր ճարտարապետական կառույցների զուգակցման մասին պատմող 5-7 րոպե տեւողությամբ ֆիլմը, կադրերի եւ գյումրվա երաժշտության մատուցմամբ, արժանացել է DVV International կազմակերպության հայաստանյան մասնաճյուղի՝ հանձնաժողովի հավանությանը: Կազմակերպությունը Գյումրու թանգարանների հետ համագործակցության շրջանակում անցած տարի «Մհեր Միկրտչյանի թանգարանում» կրթական ծրագիր է իրագործել. թանգարանում ստեղծվել է կինոակումբ, ուր նկարահանվել է  Գյումրու մասին պատմող կարճամետրաժ մոտ 5-7 րոպե տեւողությամբ 3 ֆիլմ:Ֆիլմերի ստեղծման եւ նկարահանման գործում մասնակցել են 12-16 տարեկան գյումրեցի 21 դեռահաս: Նրանցից կազմվել է 3 խումբ. յուրաքանչյուր խմբում՝  7 դեռահաս: Օպերատրություն, ռեժիսուրա եւ սցենար գրելու մասին նրանք սովորել են Երեւանի գեղարվեստաթատերական ինստիտուտի Գյումրու մասնաճյուղի 4-րդ կուրսի ուսանողներից:  Դասընթացները, «Մհեր Մկրտչյանի թանգարանի» տնօրեն Շողիկ Մելքոնյանի խոսքով, ուսանողները հիմնականում վարել են կամավորական սկզբունքներով:
- Որոշ ուսանողներ էլ իրենց աշխատանքի դիմաց խրախուսանք ստացան, այնուամենայնիվ, նրանց կատարած մեծ գործի համար դա շատ քիչ էր,-ավելացնում է տնօրենը:Նկարահանման վայրերը խմբերն ընտրել են Գյումրու տարբեր փողոցները: Կարճամետրաժ այդ երեք ֆիլմերից մեկը կադրերի միջոցով պատմում է  սոցիալական վատ պայմաններում ապրող ծերերի մասին, նրանք փայտ ու այլ վառելանյութ են կրում տուն, այդ գորշ, միապաղաղ իրականությունից տարբերվում է մյուս՝ գյումրեցի երեխաների մասին պատմող ֆիլմը. ուրախ-զվարթ տրամադրություն եւ կենդանական աշխարհի հետ մանուկների կապն ու շփումը, իսկ DVV International կազմակերպության հայաստանյան մասնաճյուղի հետաքրքրությունը, տնօրենի փոխանցմամբ, շարժում է Գյումրու ճարտարապետության մասին պատմող կադրերը:
Այս ծրագրի նպատակը, ըստ տնօրենի, թանգարանային կյանքի ընդլայնումն է, աշակերտության եւ ուսանողության ընդգրկումը թանգարանային կյանք, նաեւ նրանց թանգարանների մասին տեղեկացվածության մակարդակի բարձրացում:
Կրթական հաջորդ ծրագրի իրականացմանը սպասում են  թանգարանում:
Ի դեպ, Հայաստանի Սոցիալական Ներդրումներ հիմնադրամի ֆինանսավորմամբ՝ մուտքի հին դուռը նորով փոխարինած թանգարանը սպասում է այցելուների, որոնց թիվը, աշխատակիցների գնահատմամբ, շատ քիչ է հատկապես ձմռան ամիսներին:

Անի Մկրտչյան
http://www.asparez.am/journalist/ani-mkrtchyan-hy/

Печать

Տխուր ժպտացող աչքեր

Մհեր շատ մեծ ես, արտիստ ես, ոչ թե որովհետեւ քո մեծության արտիստներ չկան, այլ որովհետեւ դերասանության քո տեսակն արդեն ցավոք չկա, Ֆերնանդելի, Բուրվիլի, Ռեմյուի տեսակը:

                                                                                                                     Անրի Վերնոյ

Թարմ ծաղիկներն այսօր շրջապատել էին մեծանուն դերասան Մհեր Մկրտչյանի հուշարձանը Գյումրիում: 81-ամյա ժողովրդական դերասանի ծննդյան օրը հիշել ու եկել էին Գյումրիում գործող Մհեր Մկրտչյանի  թանգարանի տնօրենն ու մի քանի աշխատակից:
Ֆրունզիկ Մկրտչյան1948 թվին Լենինականի պետթատրոնում Ֆրունզիկ Մկրտչյանի խաղացած առաջին դերը եղել է գերմանացի զինվորը` «Երիտասարդ Գվարդիա», այնուհետեւ Գարրի Պերեբեյնոդա`«Պրովինցիայի նահանգապետը» պիեսներում, 1954թ-ից արդեն Երեւանի Սունդուկյանի անվան պետթատրոնում` Զաբիի դերը` «Թեհրան» պիեսում, 1966-ից կինոյում` Վարդանի` «Պատվի համար», 1958թ. Խաչիկի դերը «Ինչո՞ւ է աղմկում գետը» պիեսներում եւ այսպես շարունակ:
Պերճ Զեյթունցյանն ասել է.-Մհերն ինչ-որ խաղացել է, ցույց է տվել տաղանդի մի մասը, բայց ով որ տեսել է  «Հացագործին կինը», ապա նա ամենաերջանիկ մարդն է: Դա մի հագեցած խառնվածք է:
Գյումրիում նրա տունը, որտեղ ապրել է 16 տարի` 1937-1953 թթ., գտնվում է իր իսկ անունով կոչվող Մ.Մկրտչյան փողոցի` Տեքստիլագործների ակումբի դիմաց, 36 շենքում: Նույն թաղամասում բնակվող 18-ամյա մի աղջիկ ասաց.
-Մոսկվայում տատս շատ էր պատմում Ֆրունզիկի մասին: Երբ Գյումրի եկա, խնդրեցի, որ ինձ նրա թանգարանը տանեն: Հիմա հիացած եմ Ֆ.Մկրտչյանով: Ինձ հետ Մոսկվա կտանեմ նրա գրամեքենայի կառուցվածքի հիշողությունը, նրա ժպտացող, բայց տխուր, թախծոտ աչքերի տպավորությունը:
Գյումրիում Մհեր Մկրտչյանի թանգարանը գործում է 2006 թվականից: Այստեղ ցուցադրվում են Մ.Մկրտչյանի ու նրա ընտանիքի մասին պատմող լուսանկարները, գրքերը, անձնական իրերը, բեմական հագուստները տարբեր ֆիլմերից` «Նվագախմբի տղաները», «Մեր մանկության տանգոն», «Միմինոն», «Ալի բաբան եւ քառասուն ավազակները», «Հին օրերի երգը», «Այբոլիտ 66»:
Մհեր Մկրտչյանը, կամ ինչպես նրան սիրով ասում էին` Ֆրունզիկը իր փայլուն խաղով հավերժացել է հայ դասական կինոյում` «Նահապետը», «Մենք ենք մեր սարերը», «Եռանկյունի», «Կտոր մը երկինք» եւ այլն:
Թանգարանը տարեկան մոտ 500 այցելու ունի: Այցելուները հիմնականում ժողովրդական դերասանի երկրպագուներն են` արվեստագետներ, մշակույթի ներկայացուցիչներ, ուսանողներ, դպրոցականներ: Նրանց մեջ մեծ թիվ են կազմում դրսից ժամանած հյուրերը: Թանգարանի տնօրեն Շողիկ Մելքոնյանի խոսքերով՝ ամեն ինչ արվում է Ֆ.Մկրտչյանի կյանքն ու ստեղծագործական գործունեությունը հյուերին հետաքրքիր ու մատչելի ներկայացնելու համար:
Թանգարանի առաջին այցելուն եղել է Եգիպտոսից եկած ազգությամբ հայ Յակոբ Կանիմեանը, իսկ տպավորիչն ու անմոռանալին` ռուս մի երիտասարդ, ով շատ բան է իմացել Ֆ.Մկրտչյանի մասին:
-Այնքա~ն էր տարված դերասանի արվեստով: Երկրորդ հարկում տեղադրված մահճակալը մատնանշելով` հարցրեց, թե սա՞ է «Մեր մանկության տանգոն» ֆիլմում նկարահանված մահճակալը: Պատասխանեցի` այո: Ծնկի իջավ ու սկսեց լաց լինել: Համոզված եմ` դրանք սիրո արցունքներ էին,-պատմեց Շ.Մելքոնյանը:
Խոսելով թանգարանի հիմնախնդիրներից՝ տնօրենն հայտնեց, որ մոտ ապագայում Հայաստանի Սոցիալական Ներդրումների հիմնադրամի միջոցներով կլուծվի թանգարանի ջեռուցման խնդիրը:-Իսկ մուտքի դուռը հիանալի տեսք կունենա,- շտապեց ավելացնել նա:


Անի Մկրտչյան   4.07.2011
http://old.asparez.am/news/news2011july/04.07.2011-frunz.htm?fbclid=IwAR1mqRWndJR69v-aACIehBc4fyRQ2EUlY-KkjL5x3FZMYoPRoPOJR4h2ykA