Короткометражный фильм "Памятник" (1972)

ПамятникОригинальное название: "Հուշարձան".
Режиссёр : Альберт Мкртчян
Сценарий : Георгий Арутюнян
Продолжительность : 21 мин.
Год: 1972
Художник: Александр Шакарян
В ролях: Фрунзик Мкртчян (Аваг), А.Арзуманян (Наапет), С.Айвазян (Сафарян), Ж, Арутюнян (Маргарян).

Сюжет фильма: Спустя много лет после войны в далеком армянском селе строят памятник погибшим односельчанам. Но герой фильма требует вписать туда имя его русского друга, ценою собственной жизни спасшего его. 
В короткометражном фильме “Памятник” Мгер Мкртчян сыграл еще одного своего чудаковатого героя. Крестьянин Авак не может уразуметь простой, очевидной для всех истины: нельзя на памятнике, который ставят жители его родного села погибшим на войне односельчанам, высечь имя фронтового друга – героя. Авак Мкртчяна не внемлет неоспоримым доводам. Ходит угрюмый, озабоченный – странный какой-то! И ужасно упрямый! Когда во время торжественного открытия с памятника сдергивают покрывало, на камне после армянских имен не очень ровно выбито: “Васил”.
Строптивый Авак сделал эту надпись на свой страх и риск. Ведь должен же быть у хорошего человека хоть где-нибудь на этой земле памятник!.


«Հուշարձան», 1972 թվականին «Հայֆիլմ» կինոստուդիայի նկարահանած կարճամետրաժ ֆիլմ։ Հայկական մի գյուղում, պատերազմից շատ տարիներ անց, զոհված համագյուղացիների հիշատակը հավերժացնող հուշարձան են կառուցում։ Ֆիլմի հերոսը պահանջում է հուշարձանի վրա գրել նաև իր ռուս ընկերոջ անունը, որը կյանքի գնով փրկել է իրեն։


"ՀՈՒՇԱՐՁԱՆ" ՎԱՎԵՐԱԳՐԱԿԱՆ ՖԻԼՄԻ ՆԿԱՐԱՀԱՆՈՒՄՆԵՐԻ ԺԱՄԱՆԱԿ

Фрунзик Мкртчян во время съемок фильма "Памятник"Եթե չեմ սխալվում, այդ ժամանակ իններորդ դասարանի աշակերտուհի էի, հայրս գլխավոր խմբագիրն էր, ուղարկել էր լրագրողին, որ նյութ պատրաստի, խնդրեցի ես էլ գնամ: Տեսնելով իմ ուշադիր հայացքը, Ֆրունզիկը մոտեցավ և առաջարկեց նկարվել։
Տեսավ ամաչկոտ պահվածքս և սեղմելով կրծքին, կատակով նկատեց.
- Կարող է ընկեր ունես և վախենում ես նկարվել ինձ հետ ?
Ասացի ոչ և ահա ստացվեց այս նկարը:
Հետո դիմեց Խորեն Աբրահամյանին`
- Չտանենք մեր նկարահանումներին մասնակցի, շատ հմայիչ է.....
Ես ամոթից հեռացա.... Այդ օրը պատահաբար կրկին հանդիպեցինք և էլի հետաքրքիր վիճակում`մեքենայով խախտում էր կատարել և ճանապարհային ոստիկանության աշխատողին Լենինի տասանոց մեկնեց, իհարկե, կատակով, ինչը մեր լուսանկարիչը հասցրեց նկարել,դա էլ մնաց որպես հիշողություն......

Տաթևիկ Նազինյան


Печать